شش کارگر زنده در آتش سوختتد !
سینا عیوضیان

در مشهد: درست در روز جهانی کارگر 6 کارگر ساختمانی در میان شعله ای آتش سوختند و تعدادی زخمی شدند. در قزوین: دوشنبه 12 اردیبهشت در پی انفجاری مهیب در یک واحد صنعتی در شهرک صنعتی البرز قزوین تعدادی کارگر کشته و زخمی شدند. این خبرها تنها گوشه ای از اتفاقاتی است که کارگران ایران با آن مواجه هستند.

کارگران بسیاری در جای جای جهان در هنگام کار با خطر مرگ یا نقض عضو روبرو می شوند و زندگی خود را از دست می دهند اما در بسیاری از نقاط جهان اول ماه مه بعنوان روز جهانی کارگر برسمیت شناخته شده و تعطیل است. کارگران ایران نه از سر انتخاب بلکه به اجبار باید همچون دیگر روزهای زندگی پر مشقت خود در این روز هم به بردگی مزدی ادامه دهند. در ایران میلیونها کارگر با کار در چند شیفت مختلف در محیطی فاقد هر گونه امکانات بهداشتی و ایمنی حتی در ایام تعطیلی هم باید در مقابل دستمزدهای ناچیز بیگاری کنند تا به ثروت اندوزیِ آقایان سرمایه دار خدشه ای وارد نشود. در کنار عدم پرداخت حقوق معوقه کارگران، بیکار سازی و اخراجهای فردی و یا دسته جمعی غوغا می کند.

در بیشتر مواقع اعتراضات و اعتصابات یا  با وعده های دروغین کارفرماها پاسخ می گیرد و یا با سرکوب و بازداشت و زندان فعالان کارگری پاسخ می گیرد. افزایش سرسام آور و مستمر تورم و گرانی، کارگران و خانوادهای محرومشان را بیش از پیش به فقر و فلاکت روز افزون محکوم کرده است. بیکاری، فقر، گرسنگی، بیسوادی، خیابان خوابی، کار کودکان همه و همه نتیجه مشقات تحمیل شده از طرف نظام سرمایه داری اسلامی حاکم بر ایران است. این نظام٬ اگر زورش برسد٬ هرگز ذره ای آزادی و رفاه، حق تشکل و اعتصاب، لغو قوانین تبعیض آمیز، لغو مجازات اعدام و آزادی بیان مردم بطور وسیع و به ویژه آزادى و تحرک طبقه کارگر را تحمل نميکند. با اينحال مبارزات توده اى و کارگرى توانسته است مرتبا سد اختناق را بشکند و هر روز صداى اعتراض و اعتصاب عليه اين نظام ضد انسانى بلند باشد.

پيش شرط هر نوع آزادى سرنگونى جمهورى اسلامى است. بيش از پيش روشن ميشود که این طبقه کارگر و کمونیسم است که باید قادر شود توده عظیم مردم را به اردوی آلترناتیو رهایبخش و سوسیالیستی خود جلب کند و بر خرابه های رژیم اسلامی سرمایه یک جامعه آزاد و برابر و مرفه را پایه گذاری کند !

زنده باد اول ماه مه٬ زنده باد آزادی و برابری و حکومت کارگری! *